Al in de 13de eeuw werden er pauwen gehouden op het landgoed Staveren. De veren van die witte pauwen werden sinds de tweede helft van de 14de eeuw door de Gelderse graven (later hertogen) als helmteken gebruikt. Nu nog prijkt er een witte pauw op het wapen van gemeente Ermelo, waar Staverden onder valt.
Wij gaan in dit weekend door bos en over heidevelden in de omgeving van Elspeet, Staverden en Garderen wandelen.
In de zomer van 2021 maakte ik een begin aan het “Langste Natuurpad van Nederland” van het magazine Roots. “Eerst dat saaie Groningen door en daarna wordt het vast mooi”, waren toen mijn gedachten, gebaseerd op etappes die ik door Groningen heb gelopen tijdens het Pieterpad en het Kustpad. Maar ik moest mijn oordeel aanpassen want ondanks mijn te slechte conditie, te zware rugzak en te warm en benauwd weer: wat heb ik genoten van dit deel van de wandeling. Dit weekend wil ik de route andersom lopen.
Naar het mooie Lovely Texel, deel III voor wie eerder mee was (in 2018 en 2017 alweer). Elke keer weer genieten van het eiland en zo afwisselend qua weer en natuur. De eerste camping is dicht bij de aankomst van de veerboot gelegen – aan de Waddenkant – en de tweede camping is aan de Noordzeekant nabij de gezellige badplaats de Koog.
Esneux ligt ruim 20 kilometer ten zuiden van Luik, aan de onderloop van de Ourthe. Hier is de Ourthe een redelijk snelstromende brede rivier, die brede dalen heeft uitgesleten. Wat verder bij het water vandaan vind je regelmatig een steile rand. Hierdoor is het mogelijk om relatief dichtbij Nederland toch flink wat hoogtemeters te maken, en dat in een ander landschap dan we kennen uit Zuid-Limburg.
Dit jaar exact dertig jaar geleden was er een Clubs Verjaardag met een stadswandeling dwars door Amsterdam (zie Voetlicht nr. 15-1993). Dit jaar wordt dit weekend weer uit de oude doos gehaald maar met een andere opzet. Het motto in 1993 was: ‘laat je verrassen’. Dit keer geen verrassende wandeling dwars door de stad maar door het verrassende groen aan de rand van de stad.
