Toen ik in 1996 van Harlingen weer naar het zuiden van het land verhuisde nam ik me een ding voor: minstens een keer per jaar terug naar de Wadden. En als je daar dan een RZL-weekend van maakt sla je twee vliegen in één klap. Voor mij is dit weekend ook nog een klein RZL-jubileumfeestje want ik ging voor het eerst in april 1997 met deze illustere club op pad. Time flies!
Jarenlang heb ik weekends georganiseerd die begonnen op camping De Bloemenkamp in Milsbeek. In 2019 vertelde Jannie, de eigenaresse, dat 2020 het laatste jaar zou worden. Daarna wilden zij en haar man het rustiger aan gaan doen. Door de coronapandemie hadden ze besloten er toch nog een jaartje aan vast te knopen. Het bleef bij één jaar extra, de camping is inmiddels definitief gesloten. Geen andere keuze dan om een alternatief te zoeken. Dat leek eenvoudig: in dezelfde straat zit nog een camping. Alleen: daar werd de telefoon niet opgenomen. Met de deadline van Voetlicht in zicht was het tijd voor plan B.
Als zoon van een binnenschipper trekt het water en de scheepvaart altijd mijn aandacht, vandaar een tochtje langs de (afgedamde) Maas inclusief een paar oversteken met de pont.
In eerste instantie dacht ik het weekend, dat vorig jaar niet is doorgegaan, te kopiëren. Helaas heeft de stadscamping van Woerden een nieuwe eigenaar en deze wilde dat we ons allemaal in zouden schrijven en niet het tarief wijzigen voor een enkele persoon in een tentje. Dan maar iets verder vanaf het station.
Vanmorgen zagen we de eerste sneeuwklokjes in bloei staan, de groene sprietjes van de krokussen komen boven de grond: de eerste tekenen van de lente zijn er! Een mooi moment om een rugzakloperstocht te gaan plannen.
Na twee zeer warme tochten met Hemelvaart in Zuid-Limburg (2016 en 2017), gaan we nu voor hopelijk meer aangename temperaturen met Pasen.
