Hoi, ik ben Ewald Valom, de zoon van Bart Valom, die de meeste van jullie vast wel zullen kennen. Afgelopen pinksterweekend ben ik voor het eerst op pad geweest met de rugzaklopers. Bram heeft mij gevraagd hier een stukje over te schrijven en vertelde me daarbij dat dit traditie is voor aspiranten. Ik hoop van harte dat dit waar is en zo niet, dan heeft hij me in de maling genomen en hoop ik wel dat dit vanaf nu wordt voortgezet.
Leo heeft een weekend georganiseerd in, wat wij thuis noemen, onze achtertuin. Van Lage Mierde naar Hilvarenbeek. De weersverwachtingen zijn goed en ik ben al weer te lang niet mee geweest dus hop die rugzak inpakken en gaan.
Mijn voorbereidingen zijn niet helemaal optimaal. Om te beginnen arriveer ik twee uur later dan eigenlijk de bedoeling was op station Zutphen. Vervolgens blijkt daar dat er in plaats van een Nederlandse stafkaart, een Nieuw-Zeelandse stafkaart op mijn GPS zit (ik ben net twee maanden op vakantie in Nieuw-Zeeland geweest).
Met een half uur vertraging stapte ik om 21.15 uur uit op station Mariënberg. Terwijl ik wachtte op het openen van de spoorbomen hoorde ik de rust&stilte met op de achtergrond een vogeltje. Wat heerlijk, na alle drukte in de treinen, een goed begin van het weekend!
