Het is een mooie vrijdagavond wanneer ik tegelijk met Ger en Ineke in Meerssen uit de trein stap. Bergop lopen we bij maanlicht naar de camping in Schietecoven. Tussen de lege stacaravans staan al wat tentjes en we treffen er Cilia en Leo aan. Als mijn tent ook staat lopen we met zijn drieën naar Ulestraten. We zijn op zoek naar een café met de andere Rugzaklopers. Borden onderweg waarschuwen voor de paddentrek. De eerste kroeg heeft de toepasselijke naam Walk-in maar wordt desondanks afgekeurd: geen RZL-ers. Die zijn er ook niet in de volgende kroeg, maar de dorst is inmiddels groter dan het verlangen naar onze soortgenoten: die zien we dan morgen wel. Ineke en Ger vinden ons nog wel en drinken een pilsje mee. Als ik net lekker warm in mijn slaapzak lig begint het te regenen.
De RAI heeft dit weekend twee activiteiten. De eerste is de New Beauty Beurs, ‘een evenement over plastische chirurgie en anti-aging’, met presentaties over inwendige bh’s tegen uitgezakte borsten, ‘wij ontwerpen uw lach’ en ‘spataderen, hoe kom je ervan af?’. De andere poort leidt naar ‘de leukste Fiets en Wandelbeurs van Nederland’. Die gaat over ‘warme ontmoetingen in koude gebieden’, ‘zadelpijn en ander damesleed’ en ‘wat gaat er in de rugzak?’. Ik kies voor de Fiets en Wandelbeurs, want daar staat de RZL. Daarnaast heb ik een gratis vrijkaartje, zodat al dat moois niets kost. Voordeel alom
Voorafgaand aan het weekend: maandag: mijn Nallo ligt ter reparatie nog steeds in Zweden. Aangezien ik dit weekend toch zeker oliebollen en appelflappen wil proeven, plaats ik een oproep op de Rugzaklopers-site voor een leententje. Woensdag: ik kijk op de site, Jeroen Poncho heeft geantwoord en wil zijn Akto wel uitlenen. Donderdagavond: Ik pak mijn rugzak in, weersverwachting en bezorgde blikken van mijn vader negerend. Vrijdag: Sascha mailde nog en in een jolige bui heb ik beloofd worteltjescake te bakken. ’s Morgens sta ik dus in de keuken.
Het water in het zwembad is afgedekt met een laag folie. Op de vloer rond het zwembad ligt een laagje water waardoor onze voetstappen modderige plekken achter laten. De temperatuur is rond de vijf graden; te koud om je kleren uit te doen. We komen hier ook niet om te zwemmen, maar om ons eten klaar te maken. Het is eind december. We zijn in Luxemburg: op camping Relax in Haller. Van de eigenaar hebben we toestemming gekregen om deze ruimte te gebruiken. Buiten is het al donker en vriest het. Uit de rugzakken worden de ingrediënten voor de kaasfondue tevoorschijn gehaald. Al snel smult men van de kaas. Tenminste zij die ervan houden. Zelf lust ik geen kaas en geniet van mijn paella.
Op het werk vrij geregeld voor vrijdag 17 december, want ik ging Sinterklaas vieren met RZL. Dus vrijdag op de trein gestapt naar Boxtel. In Roosendaal stapte Anke bij me in. Vanwege het slechte weer namen we in Boxtel de treintaxi naar de camping in Gemonde. Op de camping was – in de donkerte en de regen – geen tentje te bekennen. Na aangebeld te hebben kregen we van de baas te horen dat de rugzaklopers binnen in de schuur zaten. Binnen troffen we Job, Ben, Wim en Marianne aan. We moesten van de baas binnen slapen: er was ruimte genoeg en dat was veel beter dan buiten in een tent! Aangezien het nog steeds regende, besloten we met z’n allen het lieve aanbod van de baas aan te nemen. Ook Mandy, die al een keer langs de boerderij was gereden, maar doorgereden was omdat ze geen tentjes zag staan. Uiteindelijk belde ook zij aan en toen waren we met z’n zevenen. Voor de zekerheid heeft Ben nog even snel een briefje gemaakt voor eventuele laatkomers: dat we er wel waren ook al zag je ons niet.
