De Pen 133 – Marianne Scheepstra

Krijg ik vanuit het niks opeens de pen in handen gedrukt van Eduard. Wat willen jullie weten over mij? Dat ik van wandelen hou kan voor jullie RZL’ers geen nieuws zijn. Wat wel? Wat is mijn verhaal? Het begint al met een quote: ‘als ik wandel ben ik gelukkig’. Wist je dat ik tot mijn verrassing niet tot de laatste der Mohikanen behoor? En dat ieder RZL- weekend mij weer een WOW-gevoel geeft? Kijk zo is de spits er af. 

NAAM: Marianne Scheepstra
LEEFTIJD: ik ben 62 jaar
BURGERLIJKE STAAT: ik woon samen met Erik (die sinds vorig voorjaar ook RZL’er is geworden)
BEROEP:
Actueel! Afgelopen oktober ben ik namelijk gestopt met werken. Sindsdien geniet ik van alle tijd en ruimte die dat geeft. Wow daar was ik aan toe. Wat ik deed? Ik was ambtenaar, en ja dat vond ik erg leuk en interessant. Eerst bij het ministerie van LNV in Den Haag (die van de stikstof, landbouw en natuur je weet wel) en de laatste 10-15 jaar bij de provincie Utrecht. Daar had ik een team voor de ruimtelijke ontwikkeling van de provincie. Boeiende onderwerpen, maar waar ik altijd het meest enthousiast van werd is het intensief samenwerken met mensen en daarmee samen verder komen. Al met al heb ik daar wel jaar in jaar uit veeeel te hard gewerkt en ben nu nog steeds bezig met de ‘cooling-down’. Bij mijn afscheid heb ik mijn oud- collega’s en bestuurders dringend aangeraden ook maar eens een beetje te stoppen met werken. Vonden ze leuk…. HOBBY’S:
Veel, vooral veel buiten met als favoriet alles waar trekken aan te pas komt. Uiteraard met wandelen, maar ook fietsen (nu dik 15 jaar iedere zomer), in de winter langlaufen, schaatsen als het kan, kanoën (nog weinig) en hoe dan ook reizen. Ook de reisvoorbereiding is een grote hob-by van mij. Nu voor de Camino die we in april gaan (af)lopen naar Santiago, en voor juni/juli de fietstocht langs Emo’s route naar Rome. 

JE KUNT ME ’S NACHTS WAKKER MAKEN VOOR? 
Een plan om op pad te gaan. 

WAAROM IK LID BEN GEWORDEN VAN DE RUGZAKLOPERS?
Ik wilde graag verder solowandelen op de Camino en had daarvoor training nodig. Met wie kun je nu beter veel kilometers in de benen krijgen mét rugzak én tent, dan de Rugzaklopers. 

HOE LANG IK AL LID BEN VAN DE RUGZAKLOPERS? 
Officieel ben ik al dik 5 jaar lid. Toch kennen veel mensen mij niet, en omgekeerd. Hoe zit dat dan? Ik begon dus rond 2017 als training voor de Camino en ben toen een paar keer mee geweest. Het was echt leuk, interessante uitwisselingen en vooral zo super om samen op te trekken met andere mensen die het óók leuk vinden om met een rugzak op pad te zijn. Heb me direct aangemeld als enthousiast lid. Datzelfde jaar kwam de klad erin met de mantelzorg en later het overlijden van mijn moeder. Het jaar daarop zat ik weer vol mooie plannen, tot ik op mijn jaarlijkse camino-tocht heel suf viel en mijn schouder brak. In plaats van mooie trektochten kon ik me op de revalidatie storten. Dan raakt het uit beeld, ben je druk met andere dingen, dan komt corona enzovoort. Vorig jaar heb ik de draad weer opgepakt, en heb een aantal RZL weekenden meegelopen. Het is als vanouds weer bijzonder, waarover later meer. 

WAT WAS JE EERSTE RUGZAKLOPERSWEEKEND? 
Mijn eerste weekend was in het Vechtdal bij Ommen en Dalfsen, er waren dik 25 wandelaars op komen dagen. 

WAT IS MIJN MOTIVATIE OM MET DE RUGZAK TE LOPEN?
Wat niet? Het buiten bewegen, het trekken, het steeds weer wat nieuws ontdekken, het alles bij je hebben. Het fijne gevoel om zo weinig spullen nodig te hebben. Het gevoel van vrijheid en ruimte. Ik heb een keer spontaan gezegd: “Als ik wandel ben ik gelukkig”. Dit als variant op het motto van een goede vriendin: “als ik lees ben ik gelukkig”. Later bleek mijn originele uitspraak al meer dan een eeuw terug geschreven te zijn. Zo zie je maar weer. 

MIJN LEKKERSTE KAMPEERGERECHT?
Geef mij maar een lekkere biefstuk (flink rood) met sla. Op fietstochten gaat daarvoor steevast de koekenpan mee en lukt dat geregeld. Meestal zit dat er op een trektocht met rugzak niet in, want ik wil ook een hele lichte rugzak, dan schakel ik graag over op een o zo handige “Avontuur”zak. 

WAT ER ALTIJD IN MIJN RUGZAK ZIT?
Bíjna altijd een zilvertje, zo’n zilveren isolatiematje, waar je lekker droog op kan zitten, als tafel kan gebruiken, als bescherming voor je rugzak. Dus veel plezier voor heel weinig gewicht. 

WAT HET GOEDKOOPSTE ARTIKEL IN MIJN RUGZAK IS?
Dat zilvertje? Hij gaat geregeld stuk, dus dan koop ik wel weer een nieuwe. Wat het oudste artikel in mijn rugzak is? Ik moet eerlijk bekennen dat ik nogal eens wat vernieuw, omdat het alweer versleten is, omdat het lichter kan etc. Ik denk mijn kleine lichtgroene Rubytec handdoek, die is na bijna 20 jaar nog steeds onverslijtbaar én blijft de lichtste in zijn soort. Daarna denk ik toch wel de solo-tent power lizard. Die blijft het goed volhouden, én hij blijft licht! 

WAT VOOR TENT IK HEB EN WAAROM?
Nou de power-lizard van Vaude dus voor solo-kamperen, die is meer dan 10 jaar oud. Waarom? Hij is superlicht, best sterk, voor 1 persoon ruim, ik kan er in zitten, en hij is 3-seizoens. Daarnaast hebben we met z’n 2-en een hele collectie: Nallo 3GT voor de fiets, MSR mutha hubba voor fiets en rugzak m.n. voor zomers. En een grote tent voor die ene keer dat we met de auto gaan. 

WAT MIJN GROOTSTE KAMPEERMISKOOP IS?
Een 2e kans superlichtgewicht powerbank Nigor kopen bij Frank.nl. Hij deed het niet en Frank.nl ging failliet…. 

WAT MIJN FAVORIETE KAMPEERPLEK IS?
Het leukste vind ik toch wel de natuurkampeerterreinen met name die van Staatsbosbeheer die echt midden in de natuur staan. Een favoriet is bv. NTK Twilhaar bij Nijverdal, waar je ook je eigen vuurtje mag stoken. 

WAT MIJN RAMPZALIGSTE KAMPEERNACHT WAS? Dan denk ik aan het plotseling opkomend noodweer op de stadscamping van Wien (Wenen) met onweer en windhozen. Ik heb in het donker heel lang in het midden van al het natuurgeweld de tent aan de grond gehouden, terwijl om mij heen allerlei tenten de lucht in vlogen. Het hele trekkersveld was één grote ravage, waarbij velen in de doucheruimtes gingen slapen. Wij waren er relatief nog goed vanaf gekomen met de Nallo en konden toen de storm was gaan liggen wel weer in onze tent slapen. De volgende ochtend scheen de zon weer…. 

NU JE EEN TIJDJE MET DE RUGZAKLOPERS MEELOOPT, WAT VIND JE HET MEEST OPMERKELIJKE VAN ONZE CLUB?
Dat zóveel mensen deze top-activiteit delen. Dat je ook al ken je elkaar (bijna) niet je je thuis voelt bij elkaar, omdat je zoveel deelt. Dat vind ik iedere keer weer zo bijzonder. Het is wandelen + kamperen + rugzaklopen. En dat ik dus toch niet tot de laatste der Mohikanen behoor, die niks liever wil dan buiten rondtrekken met alles mee. Heel andere kost dan mensen die mij meewarig aankijken, omdat ik zo moet lijden in weer en wind te voet met de elementen en kruipend door een trekkerstentje. Het lijkt wel of die reacties toenemen naarmate ik ouder wordt…. Voor die ervaring bedank ik alle Rugzaklopers! 

BONUSVRAAG VAN EDUARD:
WAT WAS JOUW MOOISTE EN LEUKSTE RUGZAKLOOPWEEKEND?
Dan komt bij mij boven wat ik iedere keer zie op de campings. Dat hele veld met louter trekkers-tentjes waar je met zijn allen zit te (kring)koken, kletsen, kampeerspullen bekijken en bespreken, lekker bijkomen. Wow. Al die mensen die dat allemaal net als ik zo leuk vinden om te doen. Dat Wow-gevoel, alleen daar doe ik het al voor. 

IK GEEF DE PEN DOOR AAN:
Elise van der Salm
Vorig jaar troffen wij elkaar op jouw eerste RZL weekend in de Loonsche en Drunensche Duinen. Voor mij was het na jaren niet te hebben meegelopen ook weer de eerste keer. Opvallend vond ik dat jij zo bewust aan het tweedehands inkopen was geslagen om goede en lichte rugzakspullen te verzamelen. Zo begon je zeer goed voorbereid als jonge nieuwkomer in Rugzaklopersland. Ben benieuwd naar jouw verhaal. 

BONUSVRAAG VOOR ELISE:
Hoe ben jij bij de RZL’s beland en wat beleef je daar? 

Welkom bij de Rugzaklopers. Meld je aan om alle inhoud te bekijken.

Wachtwoord vergeten?