Langzaam beginnen mijn drijfnatte handschoenen weg te glijden over de met sneeuw bedekte, bevroren ketting. Ik hang ver naar achteren, m’n voeten tegen de schuine bergwand, het gewicht van mijn volle rugzak trekt aan m’n schouders. Snel kijk ik naar beneden en zie enkele meters onder me een brede richel. Ik laat de ketting door m’n handen vieren en met enkele grote stappen naar beneden sta ik veilig op de richel. Tien meter hoger op de berg zie ik Jos, Ben en Ruud voorzichtig hun weg naar beneden zoeken met behulp van de ijzeren treden en kettingen.

(meer…)