Mijn beer keek met zijn ene bruine oogje en zijn kalende vachtje meewarig naar mijn zware rugzak. Het was vrijdag middag 14.30u en ik stond op het punt te vertrekken. Ik gaf Bruintje een kus op zijn stoffige neus en zei: “Ik ga Bruintje”.

Ik ken Bruintje al mijn hele leven en kan niet weggaan zonder van hem afscheid te nemen.

(meer…)