Ik kom aan bij de zorgboerderij en het is er meteen al lekker huiselijk onder het afdak. De tandenborstel van Marianne staat in de oplader, Jos is aan het koken en de hond knaagt aan alles wat los en vast zit (zitmatje Marieke). Later verhuizen we naar warmere kantine om gezellig te dobbelen. ’s Nachts is het zo stil in de Mijzenpolder dat zelfs de boer zich verslaapt.

(meer…)