Plotseling doemt er in de schemering een man op. Hij staat onbeweeglijk op een paar meter afstand van het pad. Een van de vrouwen in ons groepje slaakt een gil als ze hem opeens zo dichtbij ziet staan. De man observeert ons. Als we hem passeren blijft hij onbewogen staan en beantwoordt onze groet niet. Vreemd. Dwaalt hier wat nooit een rustplaats vindt en wat zich nooit vertoont bij dag? We weten het niet. Voor de zekerheid versnellen we onze pas en vervolgen onze weg naar de verlaten steengroeve waar we deze nacht zullen bivakkeren. Het is eind september. We zijn met acht Rugzaklopers in de Eifel en gaan een driedaagse tocht maken in het vulkaanlandschap rondom Daun. In het donker komen wij aan bij de oude steengroeve. Het is een prachtige plek om te kamperen. Een intieme, besloten ruimte zonder kans op ontdekking. David en Jeroen zorgen voor een laaiend kampvuur. Wijn en pinda’s gaan rond.

(meer…)