Robinson Island bestaat. Ook in Nederland. Als Mandy uitlegt dat een totempaal nodig is, zie ik het voor me. De kleuren van de rugzakken vormen de donkere en lichte vlakken en met wat fantasie reikt de piek (tentstok) tot aan de hemel. De teamgeest zit er goed in, want Rita, Gerda, Aard, Walter, Hans en ik zijn net heel rustig en gefocust door de papieren tunnel gekomen. Wat ik begrijp van de Rugzaklopers is dat competitie juist géén item vormt van het verenigingsleven. Veeleer bewondert een ieder elkaars vindingrijkheid en materialen. En dat blijkt. Zo heeft Mandy’s tent een leuk venster, waarmee je liggend van het uitzicht kunt genieten, zonder de tent uit te hoeven. Martin en Johnette hebben een snelle brander bij zich en leveren ons oneindig kokend water: u vraagt en zij leveren; of ongevraagd, maar zéér gewenst. Net als de hulp die ik van Walter krijg als ik op vrijdagavond om half twaalf het kampeerterrein oploop. Een allerhartelijkst ontvangst voor deze nieuwkomer.

(meer…)