Tot de 18e eeuw werden de duinen voornamelijk beschouwd als woeste grond waar niemand anders dan jagers en stropers iets te zoeken had. Een Staatscommissie formuleert het in 1798 als volgt: “Er is geen gedeelte van onzen Vaderlandschen grond, dat minder bezocht, minder bekend is dan Hollandse Duinen; zij worden door het gros der Natie beschouwd als een woestijn, die enkel uit hooge en rauwe Zandbergen bestaat”, (Auke Woud, Het lege land, pagina 89).

Wij willen eens kijken of wij er het tegendeel in kunnen ontdekken. Eenieder kan natuurlijk elke dag een geheel eigen route kiezen, of zoveel mogelijk het Hollands Kustpad volgen.

(meer…)