Net terug van de Pyreneeën was Clubs Verjaardag eigenlijk een verlenging daarvan: het weer, kamperen, gezelligheid met meer, zelfs de hoogtemeters (Lemelerberg), daar was aan gedacht. Een kwestie van wassen, uitschudden en doorlopen. Zelf kwam ik door medewerking van de NS in het donker aan. Dat was enigszins lastig op zo’n groepsterrein. Overal werd gezellig bijeen gezeten, maar het zag er niet uit als RZL-ers, vooral omdat de hele uitrusting ontbrak van tentjes en een kring met lage stoeltjes om het vuur. Ergens in het donker kwam ik een groep verklede mensen tegen die overdag allemaal mensen met rugzakken een bepaalde kant op hadden zien gaan. Zo vond ik ze dan toch in de vertrouwde setting. De dag werd enigszins luidruchtig afgesloten om 23.57 uur, toen ook de laatste rugzakloper binnenliep en hartelijk onthaald werd.

(meer…)