Waar de blanke top der duinen schittert in de zonnegloed
en de Noordzee vriendelijk bruisend Neerlands smalle kust begroet

Tussen de palmen door zie ik de zon aan de horizon verkleuren en langzaam in de zee verdwijnen. Achterover leunend in de zachte kussens van de bank, nippend aan een glas wijn, geniet ik van het schouwspel. Voor me op het strand slenteren wandelaars langs de vloedlijn. Het ruisen van de branding overstemt hun gesprekken. Er loopt een groepje mensen met negen Dalmatiërs die om hen heen rennen en heen en weer over het strand stuiven. In het rond springende witte vlekken met zwarte spikkels. Bij zebra’s biedt het zwart-witte lijnenpatroon een grotere overlevingskans omdat het de leeuwen in verwarring brengt. Een kudde Dalmatiërs daar raakt echter niemand van in verwarring. Behalve het hondje dan dat, voortgetrokken door zijn bazin, hen tegemoet komt lopen. Die had geloof ik liever dat het zebra’s waren.

(meer…)