In de 18e eeuw telde Walcheren meer dan 200 kastelen en landgoederen met grote formele tuinen en boomgaarden. Ongeveer 1/6 deel van het eiland was onderdeel van deze groene oase. Daarnaast had Walcheren een kleinschalig, besloten landschap met doorkijkjes, meidoorn- en sleedoornhagen langs weilanden, akkerranden en wegen, en vele voetpaadjes, die zich door en langs de akkers en weilanden slingerden. Wanneer in mei al dit groen tezamen met het fluitekruid in een witte bloei uitbarstte, zag Walcheren eruit als één grote prachtige tuin, vandaar haar bijnaam ‘De Tuin van Zeeland’. 

(meer…)