Als rookie onder die-hard hikers, packers en adventurers deel ik mijn ervaringen over de door Thomas georganiseerde 4daagse tussen kerst en oudjaar van Epen via Voer naar Noorbeek. Het weer leek genadig, het sneeuwde niet, het vroor zelfs niet, het zou amper regenen, eigenlijk zou het bijna lente-achtig aanvoelen, schatte ik. Dan had ik toch nog even buiten de wind gerekend, die, zeker als de zon niet scheen, vroeg om een truitje extra en een winddichte dubbele-ziplockzak om je in te verbergen.
Zondag, het miezert, de bomen zijn bijna kaal, de thermostaat is een tandje omhoog gegaan en ik heb mijn vaste rondje hardlopen erop zitten. WK voetbal is op tv, Marokko-België, de kat komt niet uit z’n favoriete stoel en slaapt.….Het is herfst en een goed moment om het weekendverhaal te schrijven.
Bij de voorbereidingen van dit weekend, doe ik gelijk mijn grote ontdekking. Wandelnet is een enorm handige site om je wandelroute te plannen. Niet overal zijn de wandelknooppunten even dik gezaaid, maar in de regio waar we dit weekend lopen is het enorm goed geregeld. Ik heb het achter de computer gedaan (lekker groot scherm). Ga naar de site van “Wandelnet” en kies “Wandelroutes”, “Zelf plannen”, “Start de routeplanner”, en kies met slepen en de plus en min toets het gebied uit waar je wilt lopen. Aan de linkerkant van je scherm kun je kiezen of je over een “LAW/streekpad”, “Wandelnetwerk” of “Over alle paden en wegen” wilt lopen. Zodra je twee punten hebt geselecteerd, geeft hij gelijk het percentage verhard/onverhard aan. Doordat bij het volgende punt het percentage verhard/onverhard wijzigt, kun je zien wat de ondergrond is van het net toegevoegde punt. Het maken van een track via Wandelnet is veel gebruiksvriendelijker dan een track maken via Map Source (het computerprogramma voor de Garmin-gps).
Zelf heb ik via het standaard knipprogramma op de pc en Word fysieke kaartjes gemaakt. Dat vond ik handiger dan de opties voor printen in het Wandelnetprogramma, omdat je via het knipprogramma en Word zelf kunt kiezen hoeveel kaartjes je wilt hebben. Verder kun je de route downloaden naar telefoon of GPS. Als je voor de optie “Over wandelnetwerk” kiest, komen de nummers van de wandelknooppunten ook mee naar je telefoon als je de route overstuurt naar je telefoon (nadeel is wel dat je dan geen route kunt uitzetten over andere paden). Op je telefoon, kun je via de “wandelnetapp”, via “meer”, de “routeplannercode” invullen, die je net op je computer hebt gemaakt. Overigens kan je ook via je telefoon zelf een route maken, maar daar heb ik zelf geen ervaring mee. Je kunt ook de route downloaden naar je GPS. Let wel op: mijn Garmin map source gaf alle downloads dezelfde naam. Dat gaat de eerste keer goed, maar bij de 2e track niet meer. Eén van de oplossingen daarvoor is om je eerste, op je GPS gedownloade track, een andere naam te geven via je “Verkenner”, dat doe je ook voor je tweede track, etc. De kaarten zijn in ieder geval duidelijker en recenter dan de stokoude stafkaarten op mijn Map Source. De Wandelnetsite is goed voor uren plezier achter je computer en de tracks lopen op je GPS is ook een eitje.
Vrijdag vertrok ik tijdig met de trein naar Boxmeer. Daar liep ik in één keer voorspoedig via de mooie van te voren geplande track op mijn GPS naar de camping toe. Tot mijn schande moet ik bekennen dat het op de camping enige moeite koste om het trekkersveld te vinden. Later bleek dat ik niet de enige rugzakloper was, die daar problemen mee had (iets met een plattegrond, waarbij het noorden niet boven is ….).
Als ik druk bezig ben om mijn spullen voor de nacht in de tent te installeren, komt organisator Leo al aan. Later arriveren Erik, Wytske, Guus, Frank en Huib. Saillant detail, alle dames hebben 10+ kilometer gelopen naar de camping, terwijl alle mannen voor de korte route hebben gekozen. Op de camping bij Sint Anthonis is het een drukte van belang, veel campers, caravans, maar ook tenten (niet alleen van de rugzaklopers) en vooral heel veel kampvuren. Wij koken bij de picknicktafel, waar het erg gezellig is. Zo gezellig dat ik niet door heb dat het toch wel steeds kouder wordt (inclusief ikzelf). Het duurt dan ook lang voordat ik het weer lekker warm heb in mijn slaapzak.
Zaterdag blijkt dat organisator Leo niet alleen een hele mooie route over de Peel heeft voorbereid, maar ook prachtig weer heeft geregeld. Het duurt niet lang voordat de eerste jassen en truien weer uitgaan. Er is geen horeca, maar als compensatie daarvoor zijn er wel veel prachtige onverharde paden. Een ieder geniet van de prachtige stukken over heide, mooi strooizonlicht in het bos, de fraaie herfstkleuren en het uitzicht over de groene weiden. Onderwijl lopen we gezellig te kletsen over uitrusting; wandel- , fiets- en andere vakanties, duurzaamheid, etc. We lopen met zijn zessen nog een extra lusje naar een prachtige lunchplek. Daarna gaan we door naar de volgende camping in Bakel, waar Erik zijn tentje al staat. Frank slaapt weer in zijn hangmat en de rest van ons zet hun tent op. Mijn GPS gaf afgerond 27 km voor deze dag, maar bij anderen met elektronische afstandsmeting, waren er ondanks het lopen van dezelfde afstand toch andere kilometerstanden.. ..
Er is nog een avondploeg richting kroeg gelopen, maar zelf duik ik na de douche gelijk de tent in. Deze keer met een waterflesje gevuld met warm kraanwater (tip van Wytske en inderdaad heerlijk warm voor je voetjes). Ook ‘s nachts is het warmer (zo’n 7 graden Celcius t.o.v. 2 graden Celcius de vorige nacht), zodat een ieder (ook ik) het lekker warm heeft ‘s nachts.
De volgende ochtend gaat iedereen weer zijn eigen kant op. Wel zie ik op weg naar Helmond op een gegeven moment Guus en Wytske (duidelijk herkenbaar aan hun rugzakken) bij een kruispunt noordwaarts gaan. Even later ga ik bij hetzelfde kruispunt zuidwaarts. In de trein kom ik Frank nog tegen, die naar Deurne was gelopen. Hierdoor kunnen we in de trein naar Eindhoven nog even gezellig bij praten. Als laatste wil ik Leo graag bedanken voor de organisatie van een heerlijk, heel gezellig weekend met fantastisch mooi weer!
Daar ik door onverwachte omstandigheden in augustus een week tot mijn beschikking had, besloot ik om een stuk Pieterpad te lopen. Nu leek het mij leuk om de eerste paar dagen met RZL-vriendjes op te trekken, dus flanste ik even een RZL-weekend in elkaar. Niet dat ik er veel van verwachtte qua aantal deelnemers, te kort dag, vakantietijd, etcetera… Afijn, hier een verslagje daarvan voor wie het lezen wil.
Het is vrijdagmiddag kwart over twee als ik m’n werk neer kan leggen. Snel omkleden en naar de bus, want het is wel even reizen naar Dwingeloo. Collega’s die ik een fijn weekend wens kijken me enigszins lacherig aan als ze me met de backpack zien vertrekken.
